Stany emocjonalne takie jak lęki, depresja, poczucie straty, wybuchy złości, płaczliwość, wycofanie, stres i inne, zwykle są objawem wynikającym z uwewnętrznionych, niekorzystnych konfliktów psychicznych. Te nieświadome motywacje, w procesie psychoterapii zostają odkryte, nazwane i przepracowane. Ważnym narzędziem w procesie leczenia jest profesjonalna relacja terapeutyczna, która w życzliwych warunkach umożliwia wgląd oraz zmianę poprzez doświadczenie i zrozumienie mechanizmów powodujących cierpienie. Psychoterapia psychodynamiczna ma swoje korzenie w psychoanaliznie. Zakłada, że nieświadome treści mają wpływ na twoje wybory, na to jak budujesz relacje, czy też na to, jak przeżywasz siebie i innych ludzi. Koncentruje się ona na przyczynach (nie na objawach), stąd proces skierowany jest na analizę nieświadomego materiału, który pojawia się podczas sesji. Leczenie dotyczy charakteru lub osobowości, a jego wynikiem jest stała zmiana w strukturze, która wpływa na polepszenie jakości życia. Zwiększenie samoświadomości, rozwiązanie nieuświadomionych konfliktów, powodują że zdobywasz zupełnie inne doświadczenie emocjonalne, w którym zaczynasz przeżywać życie bardziej obiektywnie, bez „zabarwienia” przeszłością. Sesje odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu. Zadaniem pacjenta jest swobodne wnoszenie treści i dylematów, które pojawiają się w jego umyśle, a także poddawanie tego analizie. Zadaniem psychoterapeuty jest natomiast pomoc w nadawaniu znaczenia treści, która pojawia się zarówno w wymiarze werbalnym jak i niewerbalnym. W relacji rozwija się przeniesienie, które pozwala zidentyfikować obiekty, które są obecne w wewnętrznym świecie pacjenta. Ich zidentyfikowanie, omówienie i przepracowanie, pozwala uwolnić nieświadomą część od „odgrywania” pewnych schematów, które są widoczne i dominujące w realnym świecie, a które determinują codzienne wybory i życie pacjenta. Praca na osobowości wymaga czasu. Ustalany jest kontrakt, który określa zasady relacji psychoterapeutycznej.